Z Sakramentu pokuty można skorzystać przed oraz w czasie Mszy świętych (jeśli jest obecny kapłan w konfesjonale). W pierwsze piątki miesiąca możliwość spowiedzi od godz. 1500 do rozpoczęcia Mszy św. wieczornej (w okresie letniego porządku Mszy św. może być przerwa w spowiedzi, zgodnie z informacją podaną w ogłoszeniach duszpasterskich przed każdym pierwszym piątkiem).
.
Spowiedź jest to sakrament, w którym kapłan w zastępstwie Boga, odpuszcza człowiekowi ochrzczonemu grzechy popełnione po chrzcie.
Każdy grzech oddala człowieka od Boga, zrywa więź nawiązaną w sakramencie chrztu świętego, nie pozwala w pełni korzystać z Bożej łaski. W sakramencie pojednania Bóg za pośrednictwem Kościoła, którego przedstawicielem jest kapłan, przebacza nam popełnione grzechy, daruje, przynajmniej częściowo karę za grzechy oraz na nowo obdarza łaską.
Człowiek wierzący korzysta z dobrodziejstwa sakramentu pojednania godnie i możliwie często, a bezzwłocznie w przypadku popełnienia grzechu ciężkiego (świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych w rzeczy ważnej).
Warunki dobrej spowiedzi:
- Rachunek sumienia – przypomnienie sobie wszystkich grzechów od ostatniej, dobrze odprawionej spowiedzi. Warto korzystać z opracowanych rachunków sumienia znajdujących się np. w modlitewnikach, pod warunkiem, że są adekwatne do wieku i stanu życia penitenta (zobacz przykładowy rachunek sumienia).
- Żal za grzechy – boleść duszy z powodu zranienia Boga – Najlepszego Ojca. Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu.
- Mocne postanowienie poprawy – postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz okazji do grzechu. Postanowienie to dotyczy także naprawy wyrządzonego zła.
- Szczera spowiedź – wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem. Należy wyznać wszystkie grzechy śmiertelne, podając w miarę możliwości ich liczbę i okoliczności. Świadome zatajenie grzechu śmiertelnego powoduje nieważność całej spowiedzi.
- Zadośćuczynienie Bogu i bliźniemu – wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie szkód wyrządzonych przez grzech (np. oddanie ukradzionej rzeczy, odwołanie oszczerstwa).
(Przewodnik dla zniechęconych spowiedzią i Mszą Świętą – o. Tomasz Pawłowski OP)
Formuła spowiedzi
Penitent: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Kapłan: Na wieki wieków. Amen.
Penitent: Kilka słów o sobie np. Jestem uczniem; studentem; żoną; mężem, matką…
Ostatni raz u spowiedzi byłem (am)…
Rozgrzeszenie otrzymałem (albo: nie otrzymałem).
Zadaną pokutę odmówiłem (albo: nie).
Obraziłem (am) Pana Boga następującymi grzechami…(wymieniamy grzechy względem Boga, bliźniego i samego siebie).
Po wyznaniu grzechów: Więcej grzechów nie pamiętam. Za wszystkie grzechy szczerze z miłości do Boga żałuję i postanawiam się z nich poprawić. Proszę Boga o przebaczenie, a Ciebie, ojcze, o naukę i zbawienną pokutę.
Kapłan: Zadaje pokutę, po czym odmawia formułę rozgrzeszenia: Bóg Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat za sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Penitent w tym czasie uderza się w piersi i mówi: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu (3x).
Penitent: Amen.
Kapłan: Wysławiajmy Pana, bo jest dobry.
Penitent: Bo jego miłosierdzie trwa na wieki.
Kapłan: Idź w pokoju Chrystusa.
Penitent: Bogu niech będą dzięki.
