Ministrant (z języka łacińskiego „ministrare” – służyć, posługiwać, pomagać) – osoba posługująca w liturgii, najczęściej w czasie sprawowania Eucharystii, a także nabożeństw poza Mszą świętą. Nazwa obejmuje zarówno konkretną funkcję wykonywaną podczas liturgii (np. ministrant ołtarza, ministrant księgi, ministrant światła) jak i stałą posługę wykonywaną najczęściej przez chłopców lub młodzież męską. Ministranci, którzy podczas liturgii czytają słowo Boże nazywani są lektorami.

W naszej parafii zbiórki ministranckie odbywają się w poniedziałki po Mszy św. wieczornej. Opiekę nad ministrantami pełni ks. Rafał Ziajka.

 

 Dziesięć zasad ministranta:

1. Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.

2. Ministrant służy Chrystusowi w ludziach.

3. Ministrant zwalcza swoje wady i pracuje nad swoim charakterem.

4. Ministrant rozwija w sobie życie Boże.

5. Ministrant poznaje liturgię i żyje nią.

6. Ministrant wznosi wszędzie prawdziwą radość.

7. Ministrant przeżywa Boga w przyrodzie.

8. Ministrant zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa.

9. Ministrant jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej.

10. Ministrant modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.

 

MODLITWA PRZED MSZĄ ŚWIĘTĄ

Oto za chwilę przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją. Do świętej przystępuje służby. Chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię Panie Jezu o łaskę skupienia, by myśli moje były przy Tobie, oczy moje były zwrócone na ołtarz a serce oddane tylko Tobie. Amen.

 

MODLITWA PO MSZY ŚWIĘTEJ

Boże, którego dobroć powołała mnie do Twej służby. Spraw, abym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach przez dzień dzisiejszy i całe moje życie szedł tylko drogą zbawienia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 

 

 Msze Święte

 

  W niedziele i święta nakazane:

 

      7.30,  9.30,  11.00, 16.00

Codziennie od poniedziałku do soboty:

 

              7.00,  18.00

 

 Kancelaria

 

 

 

Kancelaria czynna jest codziennie

 

bezpośrednio po Mszy św. wieczornej

 

z wyjątkiem niedziel i świąt.

 

 

Patron parafii

 

 

       Pismo święte Starego Testamentu mówi o Archaniele Michale jako jednym z najpotężniejszych duchów niebieskich, Wodzu Izraela, który towarzyszy temu ludowi w jego dziejach (Dn 10,13.21; 12,1). Jeszcze więcej o nim mówią starotestamentalne księgi apokryficzne (Księga Henocha, Apokalipsa Barucha, Apokalipsa Mojżesza). Michał w tych księgach występuje jako osoba pierwsza po Bogu. Jest Archaniołem, jednym z czterech najpotężniejszych duchów, księciem aniołów, obdarzonym szczególnym zaufaniem przez Boga i kluczami do nieba. On składa ofiarę na niebieskim ołtarzu świętego świętych; jest aniołem sprawiedliwości i sądu, aniołem łaski i zmiłowania, aniołem miłosierdzia Bożego. On wstawia się za Izraelitami, jest ich aniołem.

             W Liście Św. Judy Apostoła pojawia się jako walczący z szatanem o ciało Mojżesza. W Apokalipsie Św. Jana Apostoła ukazany jest jako stojący na czele hufców niebieskich walczących zwycięsko z szatanem i jego zwolennikami.

         We wczesnochrześcijańskim piśmiennictwie (Tertulian, Orygenes, Hermas, Didymus) uchodzi za Księcia Aniołów; Archanioła, któremu Bóg powierza zadania wymagające szczególnej siły. On wstawia się za ludźmi przed Bogiem; jest aniołem Ludu chrześcijańskiego; On stoi u wezgłowia umierających a potem towarzyszy im w drodze do wieczności.